در این عرصه با یار بودن خوش است        به رسم شهیدان سرودن خوش است

بیـــــا در خــــدا خویش را گم کنیـــــم        به رسم شهیــــــــــــــــدان تکلم کنیم

اذان مغرب..صدای ضعیفی از اذان به گوش میرسه...از مزار شهدا بر میگردیم..هوا داره تاریک میشه...

سرمو بالا میگیرم نگاه به آسمان میکنم...مثل همیشه...انگشت شمار ستاره میبینم..میگم ..: توجه داری دیگه آسمون ستاره نداره..میگه...:آره هوا کثیفه دیگه...میگم...:نه ...مشکل کثیفی هوا نیست...

یادمه بچه بودم وقتی نگاه به آسمون میکردم و می دیدم روی چادر مشکی آسمون نگینا میدرخشن و یه زیبایی خاصی برام داشت... چقدر ستاره تو آسمون بود ،هیچ وقت هم نتونستم بشمارم..!! از مامان میپرسیدم مامان چقدر ستاره...؟میگفت ..:هر کدوم یه شهید...شهیدا تو آسمونن و مثل ستاره ها میدرخشند...با خودم میگفتم که هر کدوم به من چشمک بزنن الان به یادمه...گاها یه موقعه هایی آنقدر نگاه به آسمون میکردم تا خوابم میبرد..

اما حالا  مشکل فقط آلودگی هوا نیست..مشکل آلودگی دلامون...آلودگی شهرمون ...آلودگی......کلی آلودگی که دست به دست هم داده تا دیگه نبینیم تو آسمون ستاره ها  دارن می درخشند...لذت ببرم از اینکه شهدا به یاد من هستند....

فکر کن چقدر آسمون الان منتظر این ستاره هاست...؟؟؟

کربلایی باشید....